Last Day
ថៃ អាទិត្យ ទី ៤ ធ្នូ ២០០៥
ថៃចុងក្រោយ
បន្ទាប់ពី ្ញាម ្សតរិផ បានបញ្ចប់កាលពីម្សិលមិញដែលបានចូលរួមច្រើនជាងកាលពីលើកមុនៗហើយ កិច្ចប្រជុំ កាលពីព្រឹកមិញជាមួយលោកចាន់ប្រធាន ្រយេុម ៅរត ្សចហៀៀល សំរាប់ផែនកការសហ ប្រតិបត្តិការនាឆ្នាំក្រោយព្រមទាំងបន្តដំណើរទៅទិញអីវ៉ាន់ដែលធ្វើអោយខ្ញុំសោកស្តាយ ហេតុអ្វីបានជា ខ្ញុំមិនអាចទិញរបស់របរមិនបានល្អហេតុដូច្នេះបន្ទាប់ពីកម្មវិធីរបស់ខ្ញុំនៅទីក្រុងភ្នំពេញ គឺគ្រាន់តែធ្វើការ បោះពុម្ពភាសាអង់គ្លេសប៉ុណ្ណោះ។ ខ្ញុំត្រូវចំលងស៊ីឌីរូបថត និង ចំលងកាសែត មិនិ ឌ្វ ទៅ ជឌ រហូតដល់ពេលលាច។ នៅម៉ោង ៥ៈ០០ លាច រហូតដល់យប់ ្ញៀហន និង និស្សិតទាំងឡាយនឹងរៀបចំំពិធី ជប់លៀង ធារេឹលេល ពៀាត ទរិផ ធៀរ ពនេង នៅតាមដងទន្លេ។ អូ ! ខ្ញុំមានអារម្មណ៍រំភើបណាស់។ តើពេលណាទៅទើបមានឱកាសដូចនេះទៀតទោះបីជាមានកង្វះខាតពីខ្ញុំផ្ទាល់ក៏ដោយសូមអោយអ្នកដែលអាចបន្តកម្មវិធីនេះធ្វើកាន់តែល្អជាងអ្វីដែលខ្ញុំបានធ្វើ។
ខ្ញុំសូមថ្លែងអំណរគុណចំពោះ ៅរតស ណតេឹៀរក ៅសិា ដែលបានឧបត្ថម្ភអ្វីទាំងអស់។ ្ញៀហន ឺេកេស ដែលបានខិតខំសំរាប់រឿងគំនូររូបភាព និង ផ្ទះរបស់លោកដែលខ្ញុំបានរំខាន។ ខ្ញុំសូមអរគុណចំពោះ ្សាមផៀរស និង ្ញានេ ព្រមទាំង ្វុតហ ដែលធ្វើជាអ្នកនាំផ្លូវ។ ខ្ញុំក៏សូមថ្លែងអំណរគុណចំពោះ ឡិនដា ចំពោះកន្លែង និង រង្វាន់ដែលបានផ្តល់អោយខ្ញុំ មូលនីធិសំរាប់ឱកាសបង្ហាញនៅ ្ញាវា ជាថៃ ។ ខ្ញុំក៏សូមអរគុណចំពោះ ្រាតតានា និង ជហាន ្សាមផហៀរស ដែលបានជួយបង្រៀនអក្សរខ្មែរ និង ម្ហូបអាហារនៅ ឡិរេ នែ ធតេេ ព្រមទាំងសិល្បៈករខ្មែរ និង ប្រទេសដ៏ទៃទៀត ្សាសហា ្សតផេហនេ ស្ថានទូតឥណ្ឌូនេស៊ីនៅភ្នំពេញ ឯកឧត្តមឯកអគ្គរដ្ឋទូត កញ្ញា ណៀវិ និង លោក ឺាហយុ លោក ្វាននាក លោក ឌិមាស ា៖រយ និង លោក ាំហរេ។ ខ្ញុំក៏សូមអំណរគុណចំពោះ ឡុលុ ្រាតនា ប្រធានរបស់ខ្ញុំ ៅិេ ចំពោះការឧបត្ថម្ភដ៏ធំធេង និង ការបកប្រែមិត្តភក្តិរួមបន្ទប់ឍារកិ រាល់ផលិតករ ភាពយន្ត និង អ្នកផលិតរឿងគំនូររូបភាពដែលអនុញ្ញាតអោយបញ្ចាំងនិងតាំងពិពណ៌ ក្រសួងវប្បធ៌ម និង ទេសចរណ៍ ចំពោះអនុសាសន៍មិនបង់ថ្លៃអីវ៉ាន់ និង អ្នកទាំងឡាយណាដែលចូលរួមដោយផ្ទាល់ឬដោយ ប្រយោលចំពោះគំរោងនេះ។ សូមជួបគ្នាលើកក្រោយជាមួយ ជៀមិច ទរាវលេលិនង បន្តបន្ទាប់ទៀត។
Capek
ថៃ សៅរ៍ ទី ៣ ធ្នូ ២០០៥
ពិតជាមិនគួរអោយសោកស្តាយសោះ មកកាន់ខេត្តសៀមរាប ពិតជាអស្ចារ្យមែន! ជាពិសេសប្រាសាទ អង្គរវត្តដែលមានសាសនាហិណ្ឌូ និង សាសនាព្រះពុទ្ឋ។ ក៏ប៉ុន្តែ ពួកយើងបានទៅទស្សនាតែ ៣ ប្រាសាទ ពីព្រោះតំបន់អង្គរធំធេងពេកហើយមានប្រាសាទជាច្រើនហើយខ្ញុំ
ជ្រើសរើសយកប្រាសាទដែលងាយស្រួលទស្សនានិងពិសេសប៉ុណ្ណោះ។
[Cambodian Living Arts]
នៅពេលយប់យើងបានទៅទស្សនាល្ខោនខោលដែលដូចគ្នានិងល្ខោនខោលឥណ្ឌូនេស៊ី 9ឺាយានង គុលិតប មានផ្ទាំងក្រណាត់និងស្បែករូបភាព។ អ្វីដែលខុសគ្នានៅទីនេះ គឺមិនមានពណ៌និងការសំដែងរួមគ្នាជាមួយ របាំមនុស្សធម្មតា។ នៅពេលត្រលប់មកវិញ ខ្ញុំបានទៅទស្សនាផ្ទះ ្សាសហា សិល្បៈករអង់គ្លេសដែលបាន រស់នៅប្រទេសកម្ពុជាអស់រយៈពេល ៥ ឆ្នាំហើយ។ ឥឡូវនេះ ខ្ញុំមកដល់ទីក្រុងភ្នំពេញនៅម៉ោង ២ៈ០០ រសៀលហើយទៅកន្លែងស្នាក់នៅ ញ៉ាំបាយ រួចសំរាក។ ខ្ញុំមិនអាចសរសេរបានច្រើនទេ ពីព្រោះតែអស់ កំលាំងពេក។ នៅពេលលាច មាន ្ញាម ្សតរិផ ចុងក្រោយនៅ ពៀៀក ធដេរោតិៀន ។ អស់កំលាំងហើយ តើពេលណា ទៅទិញអីវ៉ាន់ ?
Siem Reap
ថៃ ព្រហស្បតិ៍ ទី ១ ធ្នូ ២០០៥
សៀមរាប
ទើបតែមកដល់សៀមរាបតំបន់អង្គរវត្តដែលធំជាងគេ 9ធំប៉ុណ្ណាទៅ?ធំជាងគេប។ ប៉ុន្តែពុំទាន់មានឱកាស ទៅទីនោះទេ។ ពួកយើងទើបតែមកដល់ដោយចំណាយពេល៦ម៉ោងតាមរថយន្តក្រុង។ អស់កំលាំងគួរ សមដែរ ប៉ុន្តែគ្មានអារម្មណ៍ទាល់តែសោះពីព្រោះបានដេកលើរថយន្តក្រុងនៅពេលធ្វើដំណើរ។ ទេសភាព គួរអោយគយគន់ មានផ្ទះខ្ពស់ជាច្រើន ហេតុដូច្នេះធ្វើអោយខ្ញុំនឹកឃើញពេលឆ្លងកាត់ពីកោះស៊ូមាត្រា និង ្ញៀហៀរ របស់ម៉ាឡេស៊ី សឹងតែដូចគ្នា ព្រៃត្រូពិចដូចគ្នា និង ផ្ទះខ្ពស់ៗ។ ខុសគ្នាត្រង់ថានៅស៊ូមាត្រា យើងឆ្លងកាត់កូនភ្នំនិងបឹងបួរ ប៉ុន្តែនៅទីនេះ ពុំមានភ្នំនិងទីទួលតំបន់ទាំងអស់រាបស្មើនិងមានវិហារ ព្រះពុទ្ឋសាសនាជាច្រើន។
ទំព័រទី ៩
ឥឡូវនេះចង់ញ៉ាំបាយពេលយប់ អំបាញមិញពេលសំរាកញ៉ាំបាយនៅតាមផ្លូវ ពួកយើងសឹងតែមិនញ៉ាំពី ព្រោះ ្ញៀហន មានអារម្មណ៍មិនស្រួលជាមួយសាច់ដែលយើងបានកំម៉ង់គឺសាច់ជ្រូក តែផ្ទុយទៅវិញពួក យើងបានកំម៉ងបាយឆាសាច់គោ។ ្ញៀហន សួរទៅអ្នករត់តុដោយភាសាខ្មែរថានេះគឺសាច់ជ្រូក អ្នករត់តុ ឆ្លើយថា បាទ។ ្ញៀហន បានអោយយកទៅវិញ ប៉ុន្តែមានមនុស្សនៅទីនោះ ចេះភាសាអង់គ្លេសតិចៗ 9ញ៉ាំបាយនៅតុជាមួយគ្នាប និយាយថានោះគឺសាច់គោ។ ប្រហែលជា ្ញៀហន សួរអ្នករត់តុប្រើភាសាខ្មែរតុង ជាលិថៀរនិា ដូច្នេះស្តាប់ខុសហើយចុងក្រោយសំរេចចិត្តញ៉ាំបាយនៅទីនោះ។ មានម្ហូបមួយប្រភេទដែលគួរ អោយអស់សំណើចគឺចង្រឹតចៀន។ ឆាញ់គួរសមដែរ ទោះបីញ៉ាំដោយអារម្មណ៍ញញើតក៏ដោយ។ ប្រហែលជាគ្មានម្ហូបផ្សេងទេឬ បានជាញ៉ាំចង្រឹតចៀន។ ប៉ុន្តែសំរាប់ខ្ញុំវាប្រសើរជាងសាច់ជ្រូក អរគុណ ច្រើន ្ញៀហន 1 9សុំទោស ២ សប្តាហ៍ដោយពុំមានសាច់ជ្រូកប ។
Cambodian Youth Potential Artists
ថៃ ពុធ ទី ៣០ វិច្ចិកា ២០០៥
ជាមបៀដិាន យុៀតហ លៀតនេតិាល ៅរតិសតស
ថៃនេះ បន្ទាប់ពីញ្ញ៉ាំបាយព្រឹកនៅ ្ញាវា ជាថៃ យើងបានទៅ ្រយេុម ៅរត ្សចហៀៀល ដែលជាកន្លែង បង្រៀនសិល្បៈគូររូបសំរាប់ប្រជាជនដែលចូលចិត្ត។
ការអញ្ញើញទៅដល់ ្រយេុម បន្ទាន់ពេកពីព្រោះការប្រាប់នោះគឺមួយថៃមុនក្រៅពីគំរោងរបស់យើង។ កាលពីដំបូង ខ្ញុំពិបាករកអ្នកបកប្រែពីព្រោះលោក ណេង វណ្ណៈ ជាប់រវល់ហើយលោកមានគំរោងជួយ បកប្រែនៅ ្សៀវាននា ភហុម នៅពេលយប់សំរាប់កិច្ចពិភាក្សាចុងក្រោយ។ ក៏ប៉ុន្តែ ឡិម ្វានចហាន នាយក ្រយេុម គឺជា មនុស្សដែលមានការរាក់ទាក់និងអាចយល់យ៉ាងច្បាស់នូវអ្វីដែលយើងពិភាក្សា ជាមួយសិស្សទាំងឡាយរបស់គាត់។ អ្វីដែលជាទីពេញចិត្តគឺជាសិស្សទាំងឡាយដែលបានមក ជួបជុំគ្នាមាន អាយុពី១២ដល់២០ឆ្នាំមានការចាប់អារម្មណ៏និងចង់ដឹង។ សង្ឃឹមថាយើងអាចបន្តកម្មវិធីដូចនេះទៀត។ ឥឡូវនេះដល់ពេលញ្ញ៉ាំបាយថៃត្រង់និងដេីរកំសាន្តរហូតដល់ពេលយប់ចាក់រឿងភាពយន្ត ពតេហ ពី ៅរិា គុសុមាដេឹា និង ការពិភាក្សាដ៏ធំមួយស្តីពីឈុតឆាកឯករាជ្យ។
Indie is Rolling.....
ថៃ អង្គារ ទី ២៩ វិច្ជិកា ២០០៥
ជាការពិតណាស់ ថៃម្សិលមិញគឺជាថៃដែលខ្ញុំចង់បានពីព្រោះមានពេលវាទំនេរជាច្រើនដែលគ្រោងនឹង ទៅទិញឥវ៉ាន់ដើរកំសាន្តជាលើកទី ២ ។ ដូច្នេះបន្ទាប់ពីអាហារពេលព្រឹក កាហ្វេ កម្ពុជាបានជួយខ្ញុំអោយ បានដើរកំសាន្ត។ វត្តលង្ការដែលជា ព្រះវិហារប្រវត្តិសាស្ត្រ មួយក្នុងចំណោមព្រះវិហារដ៏ទៃទៀតនៅទី ក្រុងភ្នំេពញដែលខ្ញុំបានទៅទស្សនាមុនគេដែលនៅមិនឆាយពីព្រះបរមរាជវាំង និង វិមានឯករាជ្យ។ វត្ត លង្គារក៏ជាកន្លែងស្នាក់នៅរបស់ព្រះសង្ឃទាំងឡាយ។ បន្ទាប់មកទៀត វុធបានជួនខ្ញុំទៅកន្លែងមួយដែលខ្ញុំ មិនចង់ចូលនោះ គឺ សារមន្ទីរទួលស្លែង 9អនៀចិដេ ុំសេុមប បរិយាកាសគួរអោយរន្ឋត់។ អាគារនោះគឺជាកន្លែង ដែលប៉ុលពតបានសំលាប់មនុស្សរាប់ពាន់នាក់។ ខ្ញុំគិតថាវាគ្រាន់តែជាកន្លែង សំរាប់បង្ហាញអោយស្គាល់នូវវត្ថុបុរាណ តែផ្ទុយទៅវិញប៉ុលពតបានថតរូបជនរងគ្រោះមុនពេលសំលាប់។ មានមនុស្សម្នាមួយចំនួនដែលរស់ផុតពីការសំលាប់របស់ប៉ុលពត ដូចជា ជាងថតរូបនិងអ្នកគូរគំនូរ ព្រឹត្តិការណ៏ដែលបានកើតឡើងកាលពីសម័យនោះ។ ហេតុដូច្នេះរូបថតទាំងអស់នោះបានជាប់ទាក់ទិន ដោយផ្ទាល់នូវរូបភាពនិងកន្លែងវិធីការសំលាប់ ហើយសោកនាដកម្មមនុស្សលោកបែបនេះ សូមកុំកើត មានឡើងម្តងទៀតអោយសោះ។ ប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី ជាការពិត ប្រសិនបើគេប្រមែប្រមូល ឯកសារ ប្រហែលជានឹងមានសារមន្ទីរបែបនេះ ដូចជា ឌឿំ នៅអាសេ ទីម័រឡេស្ទេ និង ជំលេាះផ្សេងៗទៀត។ មានប្រវត្តិសាស្ត្រជាច្រើនដែលសរសេរឡើងដោយឈាមក្នុងពិភពរបស់យើង។
ឥឡូវនេះខ្ញុំសរសេរប្រវត្តិសាស្ត្រជាមួយរូបភាពទាំងឡាយ និងរឿងគំនូររូពភាពសង្ឃឹមថាបានជោគជ័យ។ ដើម្បីបំបាត់អារម្មណ៏ឆ្កួតចង្អោរពីសារមន្ទីរប្រល័យពូជសាសន៏ទួលស្លែង ខ្ញុំបានទៅទិញឥវ៉ាន់នៅផ្សារទួល ទំពូង 9្រុសសិាន ាំរកតេប ។ មនុស្សម្នាជាច្រើនទិញនេះទិញនោះសំរាប់ជាវត្ថុអនុស្សាវរិ៍យ៏ ហើយនៅពេលយប់គឺជាកម្មវិធីបញ្ចាំងភាពយន្តនៅសុវណ្ណភូមិសំរាប់ថៃដំបូងដែលមានភ្លៀងធ្លាក់ ប៉ុន្តែ សំណាងល្អនៅម៉ោង៧ៈ៣០ យប់ភ្លៀងក៏ឈប់ហើយអាចបញ្ចាំងរឿងភាពយន្តទីមួយគឺជាភាពយន្តដែល ធ្វើអោយខ្ញុំមានមោទនភាព។ នេះគឺជាការពិត នៃប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី ដែលខុសប្លែកពីការផ្សាយ ពាណិជ្ជកម្ម។ រឿងភាពយន្តទី២ គឺរឿងគំនូរជីវចលពី ្សតៀផ ុ៖មាន ជលៀនិនង ជាស្នាដៃរបស់ ឺាហយុ ៅដិយា 9ះលេលៀមៀតិៀនប អ្នកនិពន្ឋរឿងគំនូរជីវចលម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកនិពន្ឋផ្សេងៗទៀត ដូចជា អាតហៀត គាចា ហើយនិង រឿងភាពយន្តក្មេងៗនៅ ្សតុដិៀ គាសាតបាតា ដែលធ្វើអោយមនុស្សម្នាទាំងឡាយសើចក្អាកក្អាយនិងកោតសរសើរ។ បន្ទាប់មកមានការពិភាក្សានិង មានសំនួរជាច្រើនពីអ្នកទស្សនិកជនស្តីពិឈុតឆាកគំនូរជីវចលឥណ្ឌូនេស៊ី ដែលអាចផលិតរឿងភាពយន្ត ដោយខ្លួនឯងដែលពួកគេចូលចិត្ត និង បង្ហាញទស្សនៈយើងនឹងសិក្សារួមគ្នា។
Dari Jawa Ke Bali
ថៃ ចន័្ទ ទី ២៨ វិច្ឆិកា ២០០៥
ពី ្ញាវា ទៅ ពាលិ
បន្ទាប់ពីបំពេញការងារនៅទីក្រុងភ្នំពេញអស់រយះពេលមួយសប្តាស៍មក កាលពីម្សិលមិញខ្ញុំបានចាប់ផ្តើមតាំងពិពណ៍រឿងគំរូរូបភាពរបស់ខ្ញុំ។ កន្លែងរបស់ខ្ញុំមិនសូវជាធំប៉ុន្មានទេ តែវាបង្ហាញនូវ ្សុន ឌេឹ។ ប្រសិនបើអ្នកមកទីនេះកុំភ្លេចឈាងចូលមើលកន្លែងតាំងពិពណ៍របស់ខ្ញុំ ហើយជាមធ្យមម៉៉ូតដែលត្រូវលក់គឺជាស្នាដៃរបស់ ឡិនដា ជាសិល្បៈករខ្មែរដែលធំដឹងក្តីនៅប្រទេស កាណាដា។ បន្ទាប់ពីពិពណ៍យើងបានស្រស់ស្រូបអាហារពេលយប់រួចហើយដើរកំសាន្តហើយមិនបានធ្វើ របាយការណ៍ទេ។ កាលពីព្រឹកមិញគឺជាពេលដែលខ្ញុំចង់បានពីព្រោះវាជាពេលសំរាប់ធ្វើដំណើរទេសចរណ៍ ពីព្រោះចាប់តាំងពីមកទីនេះពុំទាន់បានដើរកំសាន្តទេវុធបាននាំខ្ញុំទៅវត្តភ្នំ។ វិហារព្រះពុទ្ឋសាសនាដ៏ល្អ មួយ បន្ទាប់មកបន្តដំណើរទៅភូមិចាម ដែលជាឈ្មោះភូមិសំរាប់ប្រជាជនអ៊ីស្លាមរស់នៅ នៅកម្ពុជា។ នៅចុងបញ្ចប់ ខ្ញុំលឺសំលេងហៅអោយបួងសួង 9ៅដឋានប ។ វុធបានរង់ចាំខ្ញុំនៅខាងក្រៅហើយខ្ញុំបួងសួង ឌឋុហុរ ហើយយើងបានថតរូបនៅទីនេាះ។
បន្ទាប់ពិវិហារអ៊ីស្លាម ខ្ញុំបានបន្តដំណើរទៅកាន់ផ្សារថ្មី ដែលជាសំណង់របស់បារាំងហើយញ៉ាំកាហ្វេ។ បន្ទាប់ពីផ្សារថ្មីយើងបានទៅកាន់សារមន្ទីរជាតិដ៏ល្អមួយដែរមាននូវរូបចំលាក់ជាច្រើនដោយមានឈ្មោះ ដែលខ្ញុំស្គាល់ពីរឿងល្ខោនខោល 9ឺាយានងប ដូចជា ព្រះសិវៈ ព្រះវិស្ណុ តំបន់ ឌឹារាឹាតិ ។ ប្រហែលរឿងល្ខោនខោលមានតាំងពីពេលមុនមកម្ល៉េះ។ គួរអោយស្តាយខ្ញុំមានអារម្មណ៍ងងុយគេង ពីព្រោះតែអស់កំលាំងទ្រាំមិនបានហើយត្រលប់ទៅកន្លែងវិញរួចសំរាកថៃត្រង់។ ពេលភ្ញាក់ពីដេក ខ្ញុំនៅឯណា? ភ្ញាក់ពីដេក ខ្ញុំបានទៅងូតទឹកហើយត្រៀមទៅបង្ហាញរឿងគំរូរូបភាពឥណ្ឌូនេស៊ី នៅ ្ញាវា ជាថៃ។ ការបង្ហាញរឿងគំរូរូបភាពបានទទួលជោគជ័យពីព្រោះបានប្រមែប្រមូលអ្នកធ្វើរឿងគំនូររូបភាព ជាន់ខ្ពស់កម្ពុជានិងនិស្សិតដែលមានចំណង់ចំណូលចិត្តធ្វើរឿងគំនូររូបភាព។ បន្ទាប់មកយើងបានទៅកាន់ ភោជនីយដ្ឋាន ពាលិ ជាថៃ ្ប ្ញាវា ពាលិ គ្រាន់តែប៉ុន្មាននាទី យើងអាចញ៉ាំម្ហូបឥណ្ឌូនេស៊ីដែលលោក ឺាហយុ បុគ្គលិកស្ថានទូតឥណ្ឌូនេស៊ីជាអ្នកចេញលុញអោយយើង។
