Workshop!!

ថៃ សៅរ៍ ទី ២៦ វិច្ឆិកា ២០០៥
សិក្ខាសាលា!





ថៃនេះជាថៃដែលពិបាកជាងគេ គឺមានសិក្ខាសាលានៅពីរកន្លែងនៅថៃតែមួយ។ កាលពីព្រឹកមិញ ខ្ញុំនិង ្ញៀហន បានទៅ ជជធ ហើយស្រស់ស្រូបអាហារពេលព្រឹក នំបុ័ង និង កាហ្វេ។ ជាធម្មតា ្ញៀហន ហៅខ្ញុំអោយញ៉ាំកាហ្វេទឹកដោះគោទឹកកក ប៉ុន្តែសំរាប់ថៃនេះ និងថៃបន្ទាប់ខ្ញុំហៅ ៀ៖ត ានដ ពលាចក ។ ដោយរង់ចាំសិក្ខាសាលានៅម៉ោង ២ៈ០០រសៀល ខ្ញុំ និង ្ញៀហន បានទៅរកមើលស៊ុមសំរាប់ពិពណ៍របស់ខ្ញុំ នៅថៃស្អែក។ ជាសំណាងល្អដែលយើងបានពិនិត្យមើលពីព្រោះមានរបស់របរជាច្រើនដែលខូច និង មិនច្បាស់ល្អ។ សិក្ខាសាលាបានចាប់ផ្តើមនៅម៉ោងជាង ២ៈ០០ បន្ទាប់ពី ខ្ញុំ វុធ និង ្ញៀហន ញ៉ាំបាយថៃត្រង់។ ដំបូងមានមនុស្សម្នាបន្តិចបន្តួច តែក្រោយមកមានមនុស្សជាច្រើនបានចូលរួម សិក្ខាសាលានេះ។ មុនពេលសិក្ខាសាលាខ្ញុំបានចាប់ផ្តើមណែនាំអោយស្គាល់អំពីរឿងគំរូរូបភាពឥណ្ឌូនេស៊ី តាំងពីសម័យមុន និង សម័យឥឡូនេះព្រមទាំងបង្ហាញនូវហេតុអ្វីយើងត្រូវរៀបចំសិក្ខាសាលា។
អ្នកចូលរួមទាំងឡាយមានចំំណាប់អារម្មណ៍ផងដែរពេលនោះមានអ្នកស្រី ៖លេនេជាជនជាតិអូស្ត្រាលី ដែល ធ្លាប់រស់នៅទីក្រុង ្ញាការតា ហើយរស់នៅទីក្រុងភ្នំពេញអស់រយះពេល៦ឆា្នំហើយ។ អ្នកស្រី ៖លេនេ ធ្លាប់បកប្រែសៀវភៅឈ្មោះ ទាន ាំលាកាបោះពុម្ពលើកទី១។ ឥឡូវនេះអ្នកស្រី ៖នេលនេ កុំពុងជួយកិច្ចការសាលាកី្តខ្មែរក្រហម។

ជាសំណាងល្អមាន លោកណេង វណ្ណៈ ជាបុគ្គលិកស្ថានទូតឥណ្ឌូនេស៊ី ជាជនជាតិខ្មែរដែលធ្លាប់ ទៅសិក្សានៅសាកលវិទ្យាល័យ ូអំ ឥណ្ឌូនេស៊ីផ្នែកទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិ) បានជួយបកប្រែភាសា ឥណ្ឌូនេស៊ីទៅជាភាសាខ្មែរ។ ហេតុដូច្នេះហើយធ្វើអោយងាយស្រួលក្នុងការនិយាយស្តី វាប្រសើរជាង និយាយភាសាអង់គ្លេសរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍រំជើបរំជួលនៅពេលដែលខ្ញុំលឺនិស្សិតសាកលវិទ្យាល័យ វិចិត្រសិល្បៈនិយាយថា ឥឡូវនេះគាត់ដឹងវិធីនៃការធ្វើរឿងគំរូរូបភាព។ លោក ណេង វណ្ណៈ និយាយថា ឥឡូវនេះលោកស្គាល់រឿងគំរូរូបភាពកាន់តែច្បាស់។ តាមយោបល់របស់លោក កាលពីមុនមានគេលក់ រឺ ជួលរឿងគំនូររូបភាពនេះដូចគ្នានិងឥណ្ឌូនេស៊ីដែរកាលពីពេលមុន។ ជាអកុសល សង្គ្រាមបានបំផ្លាញអ្វីៗ គ្រប់យ៉ាង។ បន្ទាប់ពីសិក្ខាសាលា និង ពិពណ៍សៀវភៅ ឡិរេ នែ ធតេេ នៅ ជជធ យើងបានបន្តទៅកាន់ ពៀៀក ធដេរោតិៀន ដើម្បីចាប់ផ្តើមសិក្ខាសាលាម្តងទៀត។ ឥឡូវនេះយើងចាប់ផ្តើមកម្មវិធី ្ញាម ្សតរិផស ហើយយើងបានអង្គុយនៅជុំវិញតុព្រមទាំងមានខ្មៅដៃនៅនឹងដៃ បន្ទាប់មកទៀតរង់ចាំវេន និងមកដល់ដើម្បីបន្តគូរលើក្រដាស់ដែលដាក់អោយគូរបន្តបន្ទាប់គ្នា។ អ្នកចូលរួមម្នាក់ត្រូវគូរមួយផ្ទាំង ហើយអ្នកបន្ទាប់នឹងបន្តគូរដោយផ្អែកទៅលើគំនិតរៀងៗខ្លួន ក៏ប៉ុន្តែត្រូវតែគូរអោយសាច់រឿងវាជាប់ អត្ថន័យគ្នា។ ពួកយើងបានឈប់សំរាកញ៉ាំបាយថៃត្រង់រួចបន្តរហូតដល់ម៉ោងជិត ១ៈ០០ ថៃត្រង់។ អស់កំលាំងត្រូវតែដេក ពីិព្រោះថៃស្អែកខ្ញុំត្រូវទៅស្ថានទូតឥណ្ឌូនេស៊ីមានការប្រកួតកីឡារំលឹកខួប គឿភ្រ្រី របស់ឥណ្ឌូនេស៊ី។